به‌عنوان یک درام تجربی و ژانر مخالف توصیف می‌شود که تماماً روی صحنه‌های صوتی فیلمبرداری شده و از روایت فیلم در فیلم پشتیبانی می‌کند. در سئول در اوایل دهه 1970، کارگردان فیلم کیم کی-یول به این واقعیت وسواس پیدا می کند که پایان فیلم آماده‌شده‌اش، «تارعنکبوت»، اگر دوباره ساخته شود، بهتر خواهد بود...