تخصیص - در سال 1986، در حالی که در مرخصی در **اورشلیم** و لباس‌های غیرنظامی است، **ناوی لوآتنانت کماندِر آنیبال رامیرز** توسط افرادی که در ابتدا او را اشتباهی شناسایی می‌کنند، دستگیر و بازجویی می‌شود. این افراد که در ابتدا **موساد** هستند، به دلیل شباهت ظاهری او به **کارلوس جکال**، یکی از خطرناک‌ترین و تحت تعقیب‌ترین تروریست‌های دنیا، فکر می‌کنند او همان شخص است. به زودی **هنری فیلدز** که با نام مستعار **جک شاو**، معاون رئیس **سیا** در پاریس است، به او نزدیک می‌شود. مأموریت اصلی شاو در ده سال گذشته این بوده که هرطور شده کارلوس را از بین ببرد. او تلاش می‌کند رامیرز را برای انجام عملیاتی مخفی به همکاری بگیرد که هدف آن متوقف کردن فعالیت‌های تروریستی کارلوس است، با هدف نهایی دستگیری یا کشته شدن او. طرح این است که رامیرز نقش کارلوس را بازی کند تا با این کار او را در نظر حامیان فعلی‌اش در **کاگ‌ب** بی‌اعتبار کند و به این ترتیب حرفه‌اش به عنوان یک تروریست به پایان برسد و جایی برای فرار نداشته باشد. اگرچه رامیرز ابتدا تمایلی به این کار ندارد، شاو موفق می‌شود او را برای پذیرفتن مأموریت قانع کند. آموزش‌های سخت و فشرده به این هدف است که رامیرز نه تنها باید شبیه کارلوس به نظر برسد، بلکه باید به طور غریزی مانند او رفتار کند، حتی در برخورد با نزدیک‌ترین افراد به او. این شامل نحوه روابط عاشقانه‌اش نیز می‌شود، جایی که یکی از تعاملات رامیرز باید با یکی از معشوقه‌های قدیمی کارلوس باشد. اما فراتر از مشکلات احتمالی ناشی از دستگیر شدن توسط کارلوس یا همدستانش، رامیرز ممکن است با مشکلات اخلاقی و تطبیق دادن این کار با زندگی واقعی خود به عنوان یک نظامی مواجه شود. سوال بزرگتر این است که اگر او بتواند مأموریت را به پایان برساند و زنده بماند، آیا بودن در نقش کارلوس تغییرات دائمی در ذات او خواهد ایجاد کرد؟